.
هیچ رهایی بدون رهایی جامعه ممکن نیست. آدورنو
#جوکر فیلم خوبی نیست؛چرا و به چه دلیل؟ در مطلب مفصلی که در مجله تجربه و اینجا منتشر خواهد شد خواهم گفت.اما موضوع جوکر بحث برانگیز است اینکه خیابان متعلق به کیست و عصیان از قانون و فریاد طبقه فرودست تا کجا می رود؟ از آن مهم تر این که آیا خشونت تنها در انحصار صاحبان قدرت است یا مردمان نیز می توانند دست به خشونت بزنند؟
جوکر نه یک فرد بلکه طبقه زیردست جامعه است؛به فریاد می آید و در اولین واکنش می خواهد همه قوانین را بشکند و پولدارها را از دم تیغ بگذراند.غافل از اینکه وجود همین قانون است که او را زنده نگه داشته، وگرنه انسان اگر به حکم غریزه فردی اش عمل کند اول نسل خودش را منقرض می کند و بعد تمام تمدن را.
فیلم از نظر ساخت و شخصیت پردازی فیلم ارزشمندی نیست؛شخصیت های به یاد ماندنی عصیانگر، از جامعه بریده و سرکوب شده زیادی در ادبیات و سینما تا کنون بوده و هست و جوکر سعی می کند حرف خوب اما دستمالی شده ای را آبکی و هالیوودی بزند.ولی به دلیل اینکه همراه با اکران فیلم در خیلی از خیابان های شرق و غرب کره زمین و همین خاورمیانه پر از مردم معترضی است که از این فشار اقتصادی و بی عدالتی به تنگ آمده اند و سر بر اعتراض گذاشتند و گاهی مثل جوکرها به تندروی و آشوب دست می زنند مورد توجه است و می تواند محفلی باشد برای حرف زدن از خودمان. .
جوکر در پایان فیلم از داخل ماشین شهر به آشوب کشیده و یا شاید بیدار شده از خواب را می بیند و لبخند می زند. شهری که مردمش قطعات دستگاه و ماشین تولیدند ، کسانی که با کار بیشتر باید خرج ثروتمندان و صاحبان قدرت را بدهند. مردمی که باید هزینه رویاهای صاحبان قدرت را بدهد و صدایش هم درنیاید. اوج فاجعه آنجاست که صاحبان قدرت و پول هیچگاه سیر نمی شوند.هر چه بیشتر بگیرند باز هم می خواهند.مردم باید نقاب دلقک به صورت بزنند. دلقکی که چهره زیر نقابش پر از غم و اندوه است اما روی صورتش نقاشی لبخند می کشند. آنها باید خوشحال به نظر بیایند؛ همه راضی اند و می خندند به همه چیز:زخم ،تنهایی، بی پولی ،بیکاری و آینده نامعلوم.این تصویری است که تلویزیون یا دیگری دوست دارد از مردم نشان دهد.کسی که نقاب خوشحالی نزند مردم نیست. اما دلقک هم به خانه می رود و نقاب از چهره برمی دارد و کودکانش را می بیند، دلقک هم در صف نان می ایستد، دلقک هم دستانش را در جیب های خالیش می کند و روی همین پیاده رو راه می رود. دلقک هم طاقتش تمام می شود و فریاد میزند،دلقک هم غمگین می شود و کاری از لبخند تقاشی شده روی صورت برنمی آید.
#مهدی_فاتحی
درباره این سایت